Alleen maar liefde
13 augustus 2015 - Barranquilla, Colombia
Ben ik weer! Even voor de duidelijkheid, onderstaand verhaal heb ik maandag geschreven maar we hadden tot nu geen wifi dus vandaar nu pas upgeload. Later praat ik jullie bij over afgelopen dagen, of niet. Kijk maar even. Hier het verhaal van maandag!
Deel 2 van het avontuur is begonnen! Eergisteren is Niels aangekomen in Cartagena en gister hebben we de laatste families uitgezwaaid. Dit viel me best zwaar moet ik zeggen! Je hebt toch heel veel gedeeld met elkaar. Niet alleen leuke dingen, maar ook minder leuke dingen.
Nu vind ik het best spannend om ineens alles zelf te moeten doen. Hiervoor werd alles voor ons geregeld en hoefde we nergens over na te denken. Tourbus hier, lunchje daar, citytour alles erop en eraan. Nu is dat wel een ander verhaal, wat het weer erg spannend maakt!
In Cartagena zaten we in het koloniale centrum. Ziet er prachtig uit!! Wel is alles hier gericht op tourisme. We zijn ook 1 dag naar Playa Blanca geweest, en dat was prachtig!!! De naam zegt het al. Wit strand en een helder blauwe zee.
Toen ik even rond ging lopen kwam er een jonge naar me toe uit een hutje lopen. Hij was bij een vriend van hem op bezoek en die woonde al 15 jaar in dat hutje op het strand!! Geweldig. Een echte rastaman die niks nodig had dan de uitgestrekte zee en zijn simpele maar prachtige hutje. Toen ik ze vertelde dat ik in Nederland woonde en hier ben geboren vonden ze dit een prachtig verhaal. Ik kreeg heel veel gods blessings! Bijzondere mensen.
Na een middag Playa Blanca gingen we verder met de boot naar het eiland Tierra Bomba om 1 nacht te overnachten. Dit was een onverwachts luxe hotel met een zwembad erbij. Best apart want onderweg hier naartoe zagen we ook best veel armoede. Toen we in de boot zaten kwamen er dan ook 2 jongetjes op een surfplank naar ons toe peddelen voor geld. Terwijl de kust van Cartagena vooral rijkdom uitstraalt. De verschillen in deze stad zijn dus enorm.
In Tierra Bomba hebben we voor het laatst echt met zijn allen gegeten. Onze gids Ed bedankte iedereen en wij hem natuurlijk ook voor de 3 fantastische weken. Ed complimenteerde ons nog over het feit dat we elke keer zelfs na het stappen, weer om 9 uur klaar stonden voor de volgende reis of activiteit. Ok, 9.10. Toch knap!
Na Tierra Bomba zijn we weer terug gegaan naar het hotel in het koloniale centrum. De laatste avond heeft Ed ons verteld over zijn project. Straatkinderen Medellin. Dit project is ontstaan door Ed die een goeie baan had bij de KNVB en deze heeft opgezegd voor een avontuur in Colombia. In Medellin waren er veel straat kinderen (net als andere steden in Colombia). Hij nam een keer een bal mee naar een groep jongeren en ging met ze voetballen. Na een tijdje werd dit vaste prik en pikte hij zelfs kinderen op uit het tehuis om samen naar het voetbalveld te lopen. Na een tijd wilde deze jongeren meedoen aan een competitie. Ed ging hiermee akkoord onder 1 voorwaarde: je mag alleen meedoen als je naar school gaat. Zo gezegd zo gedaan. Wat best bijzonder is voor deze kinderen. Veel van hun hebben te maken met geweld van bendes en krijgen niet altijd te eten thuis. Vaak is er ook geen contact meer met de ouders en leven de kinderen letterlijk op straat.
Inmiddels is dit project behoorlijk uitgebreid en doen er meerdere kindertehuizen aan mee. Toen Ed dit vertelde had ik wel even een besef momentje. Ik ben altijd al dankbaar geweest dat ik in Nederland terecht ben gekomen maar nu besefte ik me dat veel van ons (geadopteerde Colombianen) ook straatkinderen hadden kunnen worden als onze biologische moeders een andere keuze hadden gemaakt. Dit motiveerd mij om zelf ook deze kinderen te helpen. Al is het door het woord te verspreiden voor donaties, maar ook om hier in februari stage te lopen met een soortgelijke doelgroep.
Nu zit de rootsreis er toch echt op. Ik heb geweldige mensen ontmoet, we hebben mooie en minder mooie verhalen gedeeld. Maar het belangrijkste is dat we samen een heel mooi verhaal hebben gemaakt die blijft als herinnering. Iedereen die mee was, bedankt hiervoor!!! Dit was een once in a lifetime ding!! Ik ga absoluut terug naar dit prachtige land waar ik vandaan kom maar deze eerste keer vergeet ik nooit meer.
En papa, jij het aller aller allermeest bedankt hiervoor. Alleen maar liefde! ♡
Nu ga ik dit avontuur uitbreiden samen met mijn liefie!! Iets wat ik super spannend vind maar absoluut vertrouwen in heb.
De eerste keer je moederland laten zien aan je vriendje is ook niet niks! En uit deze aankomende 2 weken halen we ongetwijfeld ook mooie herinneringen. We gaan genieten!
Nu zijn we eindelijk weg uit Cartagena (het is mooi maar na 5 dagen kon ik niet wachten om verder te gaan) zijn we nu onderweg naar Taironaka. Dit ligt vlakbij Parque Tyrona en dit was prachtig!! Taironaka zal dus zeker niet tegenvallen.
Ciao!
Deel 2 van het avontuur is begonnen! Eergisteren is Niels aangekomen in Cartagena en gister hebben we de laatste families uitgezwaaid. Dit viel me best zwaar moet ik zeggen! Je hebt toch heel veel gedeeld met elkaar. Niet alleen leuke dingen, maar ook minder leuke dingen.
Nu vind ik het best spannend om ineens alles zelf te moeten doen. Hiervoor werd alles voor ons geregeld en hoefde we nergens over na te denken. Tourbus hier, lunchje daar, citytour alles erop en eraan. Nu is dat wel een ander verhaal, wat het weer erg spannend maakt!
In Cartagena zaten we in het koloniale centrum. Ziet er prachtig uit!! Wel is alles hier gericht op tourisme. We zijn ook 1 dag naar Playa Blanca geweest, en dat was prachtig!!! De naam zegt het al. Wit strand en een helder blauwe zee.
Toen ik even rond ging lopen kwam er een jonge naar me toe uit een hutje lopen. Hij was bij een vriend van hem op bezoek en die woonde al 15 jaar in dat hutje op het strand!! Geweldig. Een echte rastaman die niks nodig had dan de uitgestrekte zee en zijn simpele maar prachtige hutje. Toen ik ze vertelde dat ik in Nederland woonde en hier ben geboren vonden ze dit een prachtig verhaal. Ik kreeg heel veel gods blessings! Bijzondere mensen.
Na een middag Playa Blanca gingen we verder met de boot naar het eiland Tierra Bomba om 1 nacht te overnachten. Dit was een onverwachts luxe hotel met een zwembad erbij. Best apart want onderweg hier naartoe zagen we ook best veel armoede. Toen we in de boot zaten kwamen er dan ook 2 jongetjes op een surfplank naar ons toe peddelen voor geld. Terwijl de kust van Cartagena vooral rijkdom uitstraalt. De verschillen in deze stad zijn dus enorm.
In Tierra Bomba hebben we voor het laatst echt met zijn allen gegeten. Onze gids Ed bedankte iedereen en wij hem natuurlijk ook voor de 3 fantastische weken. Ed complimenteerde ons nog over het feit dat we elke keer zelfs na het stappen, weer om 9 uur klaar stonden voor de volgende reis of activiteit. Ok, 9.10. Toch knap!
Na Tierra Bomba zijn we weer terug gegaan naar het hotel in het koloniale centrum. De laatste avond heeft Ed ons verteld over zijn project. Straatkinderen Medellin. Dit project is ontstaan door Ed die een goeie baan had bij de KNVB en deze heeft opgezegd voor een avontuur in Colombia. In Medellin waren er veel straat kinderen (net als andere steden in Colombia). Hij nam een keer een bal mee naar een groep jongeren en ging met ze voetballen. Na een tijdje werd dit vaste prik en pikte hij zelfs kinderen op uit het tehuis om samen naar het voetbalveld te lopen. Na een tijd wilde deze jongeren meedoen aan een competitie. Ed ging hiermee akkoord onder 1 voorwaarde: je mag alleen meedoen als je naar school gaat. Zo gezegd zo gedaan. Wat best bijzonder is voor deze kinderen. Veel van hun hebben te maken met geweld van bendes en krijgen niet altijd te eten thuis. Vaak is er ook geen contact meer met de ouders en leven de kinderen letterlijk op straat.
Inmiddels is dit project behoorlijk uitgebreid en doen er meerdere kindertehuizen aan mee. Toen Ed dit vertelde had ik wel even een besef momentje. Ik ben altijd al dankbaar geweest dat ik in Nederland terecht ben gekomen maar nu besefte ik me dat veel van ons (geadopteerde Colombianen) ook straatkinderen hadden kunnen worden als onze biologische moeders een andere keuze hadden gemaakt. Dit motiveerd mij om zelf ook deze kinderen te helpen. Al is het door het woord te verspreiden voor donaties, maar ook om hier in februari stage te lopen met een soortgelijke doelgroep.
Nu zit de rootsreis er toch echt op. Ik heb geweldige mensen ontmoet, we hebben mooie en minder mooie verhalen gedeeld. Maar het belangrijkste is dat we samen een heel mooi verhaal hebben gemaakt die blijft als herinnering. Iedereen die mee was, bedankt hiervoor!!! Dit was een once in a lifetime ding!! Ik ga absoluut terug naar dit prachtige land waar ik vandaan kom maar deze eerste keer vergeet ik nooit meer.
En papa, jij het aller aller allermeest bedankt hiervoor. Alleen maar liefde! ♡
Nu ga ik dit avontuur uitbreiden samen met mijn liefie!! Iets wat ik super spannend vind maar absoluut vertrouwen in heb.
De eerste keer je moederland laten zien aan je vriendje is ook niet niks! En uit deze aankomende 2 weken halen we ongetwijfeld ook mooie herinneringen. We gaan genieten!
Nu zijn we eindelijk weg uit Cartagena (het is mooi maar na 5 dagen kon ik niet wachten om verder te gaan) zijn we nu onderweg naar Taironaka. Dit ligt vlakbij Parque Tyrona en dit was prachtig!! Taironaka zal dus zeker niet tegenvallen.
Ciao!
Liefs Diaan