Bogotá

Zo! Daar zijn we dan! Zondag avond aangekomen en geslapen als een roosje na een reis van bij elkaar 24 uur. Toen ik aankwam in Bogotá voelde het echt als thuiskomen. Best een vreemd gevoel!

De volgende dag zijn we op stap geweest met een familie die hier al een tijdje was. In de loop van de middag kwamen er steeds meer andere families binnen druppelen en zijn we gezellig gaan eten met zijn allen. Daarna zijn we met een deel nog wat cocktails gaan drinken in een leuk tentje waar een gladde Colombiaan met een gitaar optrad. We hebben erg gelachen met zijn allen en al veel verhalen met elkaar gedeeld.

De jongste van de andere families is 13 en de oudste 26. Van de "oudere" zijn er een aantal op zoek naar hun biologische moeder. De verhalen lopen uit een van een jongen die als een koning ontvangen is in een dorp en ongeveer 50 familieleden erbij heeft, tot een meisje die een mooie eerste ontmoeting heeft gehad in het hotel en morgen weer met haar op stap gaat.

Helaas heb ik het nieuws gekregen dat mijn moeder mij (nog) niet wilt ontmoeten. Morgen heb ik samen met mijn vader een afspraak met de vrouw die haar heeft bezocht om te vertellen dat ik naar haar op zoek ben en hoop ik meer te horen over hoe dit bezoek is gegaan. Ik hoop van harte dat ze zich bedenkt en ik haar als nog kan ontmoeten. Misschien niet deze vakantie, maar wanneer dan ook.

Het fijne aan deze rootsreis is dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Het is erg fijn om je gevoel erover te delen met mensen die hetzelfde mee (hadden kunnen) maken, maar misschien meer geluk hebben gehad. Ik merk dat er weinig woorden nodig zijn om duidelijk te maken hoe ik over de hele situatie denk, en andersom hetzelfde.

Voor nu even afwachten tot morgen. Wat de uitkomst wat betreft mijn biologische moeder ook gaat zijn, we gaan er een mooie reis van maken! Dat het nu niet lukt wil niet zeggen dat het nooit gaat lukken. Nu genieten van het feit dat ik hier ben!

Vandaag hebben we onze eerste trip gehad door Bogotá. We zijn bovenop de bergtop Monseratte geweest waar je een prachtig uitzicht had over heel de stad. En geloof me, die is enorm! Zie foto's! Daarna zijn we door de wijk Candelaria naar het goudmuseum gelopen. Wauw. Wat is Candelaria mooi!!! Hier zitten meerdere universiteiten. De wijk is erg kleurrijk en buiten vele studenten lopen er ook hele schattige Colombiaantjes in school uniform! Van deze wijk wil ik zeker nog meer zien als Niels hier is.

Nu even lekker een boekje erbij en uitrusten zodat we vanavond weer er tegenaan kunnen! Door de hoogte (2600m), het tijdsverschil en alle indrukken merk ik dat ik net wat sneller door mijn energie heen ben zeg maar.

Morgen ga ik dus samen met mijn vader en de gids naar de maatschappelijk werkster die mijn biologische moeder heeft bezocht en daarna gaan we met zijn 3en een project bezoeken hier in Bogotá waar ik misschien 5 maanden stage wil gaan lopen volgend jaar. Donderdag staat er een koffietour op het programma en dan vertrekken we naar de volgende bestemming!

Tot snel!!